Verhalen
vertalen is het liefste wat ik doe.
Het begon eigenlijk allemaal bij het verhaal van Gil.
Gil was haar mama verloren en wilde graag een subtiel juweel om haar mama dicht bij haar te dragen. 'Heb je nog een handgeschreven kaartje of briefje van haar?', vroeg ik. Mijn vraag overviel haar. Ze moest weer door de spullen van haar mama wat emotioneel en confronterend was. Toen haar armbandje klaar was vertelde ze me hoe moeilijk dat was maar ze was zo blij en dankbaar met het resultaat. Door het verhaal van Gil wist ik heel zeker ‘dit is zo waardevol, hier wil ik mee verder’.
Sindsdien mag ik de mooiste verhalen vertalen naar een uniek juweel. Bijzondere verhalen over vriendschap, liefde en verlies maar ook over de kleine dingen die het leven elke dag zo mooi maken. Sommige verhalen zijn gevuld met zoveel schoonheid en verbinding dat ze mij voor altijd bijblijven. Af en toe mag ik die verhalen ook delen zodat ze kunnen verder leven. Ik vertel ze altijd in samenspraak en met veel respect voor de verteller die mij zijn of haar verhaal toevertrouwd heeft.
Ze kregen ook een mooie plek in het boek 'Schoonheid in verlies' , een boek met verbindende verhalen van mensen die iemand verloren hebben, stuk voor stuk uniek en rouwend op hun eigen manier.